Eylül

Şimdi aylardan Eylül,

Mevsimlerden Sonbahardır,

Anıların mola yerindedir zaman.

“Hüzünler” şirketten diye seslenir,

Gecenin geçmek bilmez saatleri.

Tik tak ederek..

Ne ateş böcekleri kalmıştır,

Kör karanlığında gecenin,

Dans eden gözbebeklerimizde.

Ne de üç beş kelebek,

Sonsuzu anlatan döngüde,

Rengarenk..

Zaman en koyu demindedir,

Bir balıkçı teknesinde deniz kokulu,

İnce belli bardaktan yudumlanır.

Yakamozlarla oynaşmaktadır balık,

Dalgalara teslim ederek bedenini,

Yek ahenk.

Çok uzaklarda bir yerlerde,

Güneşini gözler bir kara şafak,

Gökyüzünde binlerce yıldıza sarılarak.

Özlemek katık etmektir geceye yalnızlığı,

İftarını yapar gibi umudun, şükürle.

Aşk’a denk…

Özlemek aşk’ın iftarıdır sevgili.