Günlerden geçiyordum.
Yağmurun sesi karışıyordu geceye,
Bir de ben, ıslak kentin sokaklarında.
Son yaprağı seviyor diye biten,
Bir beyaz papatyaydı dün.
Senden geçemiyordum, sonrası hüzün.
Islanıyordum.
Her şeyden geçiyordum…
Yollardan geçiyordum,
Ucu bucağı olmayan,
Ucunda sen olmayan.
Yağmur diniyordu bulutsuzluktan.
Kurak bozkırlardan geçiyordum,
Aklımda bir düş izi,
Bi alana bi bedava gibiydi hayat.
Alamıyordum.
Bir elma, kırmızı ve bir diş izi,
Ben izlerden geçiyordum,
Parmaklarından akarak,
Avuçlarıma dolmaktaydı zaman.
Bir martı çığlığında,
Bir beyaz gülümseyiş eşliğinde,
Öpüyordum parmak uçlarından.
Günlerden geçiyordum.
Anlatamıyordum.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder