Begonvil

Bir düşün orta yerinde,

Kaçıyor uykum gecenin sensiz yanına.

Sızıyorum kirpiklerinin ucundan,

Çiy tanesi sessizliğince,

Dudaklarına.

Soluk sarı ışıklar karışıyor

Geniş caddelerin ıslak kaldırım taşlarına

Bir adım bin ses yankısı kulaklarımda

Dolduruyor yokluğunun nefesi geceyi

Boğuluyorum gri bulutlarında bu kentin.

Bir gelincik şafağı gözlüyorum

Yemyeşil kırlarda açan kıpkırmızı.

Beyaz papatyalarda geziniyor ellerim

Saçların uçuşuyor parmak uçlarımda

Öpüyorum usulca her bir telinden

Dokunuyor alnıma rüzgarla nefesin .

Geceye takılı kalmış zamansız bir saatin

Tik takları ile salınmakta sensizlik

Alarm sesi karışıyor tütün sarısı bulutlara

Almak ile vermek arasında bi yerde

Nefesim karışıyor sonra, unutuyorum

Sen düşüyorsun dilimin ucuna

Aklım portakal çiçeği kokularına karışıyor

Tüm gökyüzü karışıyor içimde bi yerde

Begonviller arasına saklanıyor gece.

Begonvilleri seviyorum.

Yeşilden beyaza dönen saflığını

Kırmızıya dönen aşkını

Mor yapraklar arasına saklanmış

Utangaç küçük beyaz çiçeklerini seviyorum.

Uyumak istiyorum şimdi yeniden

Çekip dizlerimi karnıma

Kollarım koynumda

Rahminde karanlık gecenin

Ve bir çiy tanesi sessizliğinde

Ansızın.

/ Begonvil